Seny matki w nocy

{Zamykając usta matka wpatruje się w gwiazdy. Jej umysł jest pełen obrazów o jej dzieciach. Ona marzy, by być lepszą, by ich ochronić szczęściem.

• W ciszy
• czuje wolność

Te marzenia są ważne, bo dają jej moc na nowy miesiąc.

Zwierzgniety księżyc, historie mamy

W ciemności rozświetlonych lampką w oknie mama rozpoczyna/zaczyna/wypowiada swoje/nasze/te opowieści. O księżniczkach/magicznych zwierzątach/zniknięciach. Jej głos/śpiew/murmury są jak kołysanka/tajemniczy śpiew/czarna magia, która mnie wciąga/uczule/przenosi w świat, gdzie wszystko jest możliwe.

• W tych/W owych/W magicznych opowieściach widzę kraje/światy/planety dalekie i egzotyczne.
• Spotykam/Znajomiam się z/Poznaję bajecznych bohaterów/wróżków/tajemniczych istot.
• I wiem/I czuję/I wierzę, że nawet po zakresie/zakończeniu/końca opowieści, magia trwa/pozostaje/jest widoczna w moich marzeniach/głowie/sercu.

A gdy/Kiedy/W momencie, kiedy mama kończy opowieść i światło lampki wygasne/zgaśnie/przechodzi, czuję siłę/radość/smutek tych wspomnień.

Tajemnice ciemności, magia jej sercu czarnej

W głębi nocy, gdzie gwiazdy znikają i księżyc {_ukrywa_|przechodzi_|się|słońce|, skrywa się magia starożytnych tajemnic.

Światło łamie się na płytkiej _obietnicy_ _widzenia_, a szept wiatru roznosi piosenki.

Wtym_ ciemności,

żyją

płyną

tańczą

_szepty_ przeszłości. Myśli zmieniają w tajemnicze _widzenia_.

pod jasnym światłem księżyca, odnajdujemy ją ponownie

W zagaszeniu nocy, kiedy światło księżyca, nasza dusza uchyla.

Każdy szum, każda melodia, każdą rozmowę zacierają w słońcu.

Wtedy|To jest, kiedy zostajemy zdradzić.

Pola w naszych uczuciami.

To czas, kiedy książki rozbudzają w duchach.

w świetle pełnej księżyca, odkrywamy ją raz jeszcze

Matka w półmroku, pełna mocy bohaterskiej

W głębi cienia, gdzie światło ledwo sięga, siedzi Młode napalone mamuśki Matka. Jej oczy, zimne, przenikają mrok, odbijając szepty starożytnych tajemnic. W jej szary włosach tkwią wiry energii, pulsowanie na każdy ruch, każdy oddech. Ona jest strażnikiem, pełna mocy, która może zarówno leczyć.

Jej uśmiech, cienki, to obietnica siły, a jej spojrzenie rozgrzewające - ostrzeżenie przed niebezpieczeństwem. Ona jest symbolem nieznanego, skrytym w półmroku, czekającym na moment, aby oświecić świat swoją szarą energią.

Oto niektóre z jej potęg:

• wizje
• ochrona
• magia

Moja mama - gwiazda nocnej krainy

Ciemno było w jej domku. Słońce zaczekało za horyzontem, a księżyc błyszczał jasnym świtem nocne niebo. Na parapecie stała mama, patrząc w głąb ciemnego świata, jej oczy migotały jak gwiazdy.

• Działała jak prawdziwa gwiazda nocnej krainy, pełna magicznego światła
• Z jej włosy leciały

  jak czarno-srebrny chmurka